هر گز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

                                       ثبت است بر جریده عالم دوام ما

                                       ازصدای سخن عشق ندیدم خوشتر

                                       یادگاری که دراین گنبد دوار بماند

     به قول حافظ بلند اوازه دل مملواز عشق هرگز میرایی ندارد.والی یوم القیامه گوهری ماندگار خواهد بود.

     این سخن نامیرایی عشق است که در همه هستی طنین انداز خواهد شد وپژواک او پرده دلها را نوازش

     و پرده گوش آدمیان  را مترنم و زخمه روح خفته ی کاننات رابه ضرباهنگی نوازشگرانه خوش می نوازد.

     حافظ را به جرات تمام می توان سراینده مکتب عشاق سلسه جنبان حرکت کاروان غزلیات شکر شکند نامید.

      حافظ شهره عام و خاص است. و یک شخصیت فراایرانی و فرا منطقه ایی است که به تمام ایران و جهان

دارد. روح حافظ محبوس به قفس زمان و مکان نیست.

مرغ و پرنده ی خوش الحان لسان الغیب شیرازی همه جایی وهمه گاهی است.

     دیوان حافظ یار دیر آشنا و همنشین قدیمی کتاب بزرگ مسلمانان است که هرگز از یکدیگر جدایی پذیر

    نخواهد بود.

    چون روح قران کریم در کالبد دیوان حافظ حلول و رسوخ است.

     عشق ات رسد به فریاد ار خود بسان حافظ              قران زبر بخوانی در چارده روایت.

                                                              دوستدار حافظ ( زارعی )